Wiedza pedagogiczna przyszłych nauczycieli w perspektywie teorii reprezentacji społecznych. Ujęcie dynamiczne

W monografii przedstawiono wyniki longitudinalnych badań treści i struktury profesjonalnej wiedzy pedagogicznej przyszłych nauczycieli klas I–III w postaci reprezentacji społecznych (RS) wybranych do badań obiektów edukacji, w tym: 1) kluczowych podmiotów (nauczyciela i ucznia), 2) podstawowych procesów (nauczania i uczenia się) i 3) źródeł wiedzy (nauczyciela i ucznia). Zastosowane podejście, charakterystyczne dla koncepcji jądra matrycowego Pascala Molinera i Jean-Clauda Abrica, pozwoliło na obserwację zmian. We wszystkich analizowanych matrycach wiedzy pedagogicznej można zauważyć tendencję dostosowywania struktury RS do – znanego z literatury – obrazu szkoły zorganizowanej tradycyjnie. Widać przesunięcia elementów centralnych i peryferyjnych o proweniencji konstruktywistycznej na dalsze obszary, a nawet ich nieobecność w podstawowej strukturze matrycy, za to zbliżanie się do jądra elementów konsensualnych, podtrzymujących kulturę szkoły funkcjonującej w modelu behawiorystycznym. Transwersja elementów peryferyjnych i centralnych w strukturze RS dotyczy właściwie dbania o zachowanie status quo.